ഡാമുകളോട് പ്രത്യേകം പറയത്തക്ക വലീയ താത്പര്യമൊന്നുമില്ല,എങ്കിലും തിരിച്ച് ബാംഗ്ലൂരിലോട്ട് ചെന്നാ അമൃത മെസ്സിലെ പ്രേമേട്ടന് ചോദിച്ചാല് ഉത്തരം വേണമല്ലോ,എന്താ കര്യം എന്നു വച്ചാല് പ്രസ്തുത കക്ഷി വയനാട്ടുകാരനാണെന്നുള്ളതും,ഗൂഗിള് മാപ്പിനെ കൂടാതെ ആളോടും വയനാടിനെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചിരുന്നു എന്നത് തന്നെ.
അങ്ങനെ രണ്ടാം ദിവസം രാവിലെ 8 മണിയായപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങള് യാത്രയ്ക്ക് തയ്യാറായിരുന്നു. തീരുമാനിച്ച പ്രകാരം ആദ്യം കാരാപ്പുഴ ഡാം കാണുക എന്നുള്ളതാണ്, അവിടുന്ന് സൂചിപ്പാറ വെള്ളച്ചാട്ടം അതുകഴിഞ്ഞ് പുക്കോട് തടാകം സമയമുണ്ടെങ്കില് അസ്തമയം താമരശ്ശേരി ചുരത്തിന്റെ മുകളിലും. വയനാട് ടൌണില് നിന്നും ഒരു മണിക്കൂര് യാത്ര ചെയ്താള് കാരാപ്പുഴ ഡാമില് എത്താം,ബൈക്ക് പാര്ക്ക് ചെയ്തു,നല്ല വെയില് ഉണ്ടായിരുന്നതിനാല് ഹെല്മെറ്റഴിക്കാതെ തന്നെയാണ് ഡാമിലേക്ക് നടന്നത് കുറച്ച് സ്കൂള് കുട്ടികള്ക്ക് അതൊരു കൌതുകമായ്. എന്തായാലും പറയത്തക്ക സംഭവങ്ങള് ഒന്നും തന്നെയില്ല.കുറച്ച് മാറി ഒരു കമിതാക്കള് അവരെക്കൊണ്ട് പറ്റുന്ന രീതിയില് പ്രണയിക്കുന്നുണ്ട്.രാവിലെയായതിനാലായിരിക്കണം സദാചാര കമ്മിറ്റികള് ജോലിക്ക് കയറിയിട്ടില്ല അവര് വരുന്നതു വരെ ഇവര് സുരക്ഷിതരാണ്,അവരെ ശല്യം ചെയ്യാതെ ഞങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യങ്ങളിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.കാരാപ്പുഴയില് നിന്നും ഒരു കിലോമീറ്റര് സഞ്ചരിച്ചാല് സൂചിപ്പാറയിലേക്ക് ഒരു ഷോര്ട്ട് കട്ടുണ്ടെന്നു ഒരു ഡ്രൈവര് പറഞ്ഞതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില് ഞങ്ങള് കുറുക്കു വഴി തന്നെ തിരഞ്ഞെടുത്തു.തികച്ചും തെയില തോട്ടങ്ങളിലൂടെയായിരുന്നു യാത്ര.ഒന്നരമണിക്കൂര് തുടര്ച്ചയായ് യാത്ര ചെയ്ത് സൂചിപ്പാറയിലെത്തി.വണ്ടി പാര്ക്ക് ചെയ്ത് അവിടുന്ന് വീണ്ടും ഒരു കിലോമീറ്ററോളം താഴോട്ട് നടക്കണം. ആള്ക്കാരൊക്കെ ഒരുങ്ങിതന്നെയാണ് വന്നിരിക്കുന്നത്.ബര്മുടയിലും,തുവ്വാലയിലുമാണ് ഒട്ടുമിക്കവരും.ഞങ്ങള് ഇറങ്ങാന് പറ്റുന്ന ഒരു വെള്ളച്ചാട്ടമാണെന്ന് തീരെ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.എന്തിരുന്നാലും പാന്റ് മടക്കി ഞങ്ങളും പങ്കാളികളായി.ഒരു മണിക്കൂറോളം അവിടെ ചിലവിട്ടതിനു ശേഷം ഞങ്ങള് പൂക്കോട്ട് തടാകത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു.
പണ്ട് സ്കൂളില് നിന്നും പോയപ്പോഴുള്ള ഒരോര്മ്മ എവിടെയോ ഉണ്ട്. പോകുന്ന വഴിക്ക് ഒരു ഹോട്ടലില് കയറി ലഞ്ച് കഴിച്ചു. 3 മണിയാകാറായപ്പോള് പൂക്കോടെത്തി. എന്തോ ബോട്ടിങ് ചെയ്യാന് തോന്നിയില്ല.സായാഹ്നം മനോഹരം എന്നൊന്നും പറയാന് പറ്റില്ല.നല്ല തിരക്കുണ്ടായിരുന്നു.5 മണി ആയപ്പോള് ഞങ്ങള് നേരെ താമരശ്ശേരി ചുരത്തിലോട്ട് വിട്ടു.പപ്പു പറഞ്ഞറിഞ്ഞ വിവരം മാത്രമെ ഉള്ളൂ താമരശ്ശേരിയെപറ്റി.കണ്ടപ്പോള് മനസിലായ് വെറുതെയല്ല എക്സികുട്ടീവ് എഞ്ചിനീയര് പുറത്ത് തട്ടിപ്പറഞ്ഞത് സുലൈമാനല്ല ഹനുമാനാണെന്ന്,അപാരം തന്നെ :) .എന്തായാലും താമരശ്ശേരി ഒരു കൊച്ച് അദ്ഭുതം തന്നെയാണ്. റോഡ് സൈഡില് നിന്നും ഓരോ ചായ കുടിച്ച് ഹോട്ടലിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.
ബൈക്കിന്റെ ചെയിന് സ്പ്രോക്കറ്റ് മാറ്റാനായി അടുത്തു കണ്ട ബജാജ് ഷോറൂമില് കയറി. അരമണിക്കൂര് കൊണ്ട് സംഭവം ശെരിയായ്. നല്ലം ക്ഷീണമുണ്ടായിരുന്നതിനാല് 10 മണിയോടെ ഞങ്ങള് കിടന്നു.
അടുത്ത ദിവസം കുറുവാ ദ്വീപിലേക്ക് പോകാന് പദ്ധതിയിട്ടിരുന്നെങ്കിലും ബാംഗ്ലൂരിലെത്താന് വൈകുമെന്നതിനാല് ഞങ്ങള് കുറവാ ദ്വീപ് വേണ്ടാന്നു വച്ചു.തിരിച്ച് ഞങ്ങള് ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക് രാവിലെ 11 മണിക്ക് പുറപ്പെട്ടു. അതൊരു വിഢിത്തമായിരുന്നു കാരണം പൊരിവെയിലില് മൈസൂര് റോഡ് വഴിയുള്ള യാത്ര അസഹനീയമായിരുന്നു.ബാംഗ്ലൂര് എത്തുന്നതിനു മുന്പെ 5 തവണയെങ്കിലും നിര്ത്തി.വൈകുന്നേരം 6 മണിയായപ്പോള് റൂമിലെത്തി.
ഫോട്ടോ കടപ്പാട്: ബെല്സ് (എന്റെ റൈഡിങ് പാര്ട്ട്ണര്+യാത്രാ ഉപദേഷ്ടാവ്)
Thursday, November 4, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment